Annet
Het verhaal van Annet
Annet is blij dat ze de stap naar Protec heeft durven zetten
Bijzondere ontmoeting
Tijdens Coronatijd liep ik op een avond in de supermarkt toen ik aangesproken werd door een dame die me vroeg of ik een prothese droeg. Natuurlijk krijg ik wel vaker vragen van mensen, want je ziet dat ik net iets anders loop dan anderen. Ik heb 45 jaar geleden een ongeluk gehad, waarbij ik zwaar gewond raakte. Met name mijn linkerbeen was zo ernstig verbrijzeld, dat na meerdere operaties werd besloten over te gaan tot een bovenbeenamputatie.
Advies om over te stappen
Dit keer verliep het gesprek verrassend anders! Deze dame vertelde me dat ze zelf ook een prothese droeg en dat ze lang nagedacht had of ze me moest aanspreken. Ze wilde me niet kwetsen maar vooral helpen. Ik was verbaasd; ze liep zo goed en ik had niet gezien dat ze een prothese droeg. Op mijn beurt vertelde ik haar dat mijn stomp heel erg kort is met veel weke delen en dat mijn instrumentmaker het idee had dat het niet anders of beter kon. Toch was dat volgens haar geen reden om niet verder te kijken. Dat had zij wel gedaan en ze was inmiddels al jaren enthousiaste klant bij De Hoogstraat Orthopedietechniek en Protec. Ze gunde het mij mijn blikveld te verbreden. Voor haar werkte het nieuwe systeem dat bij Protec werd gebruikt uitstekend. Afsluitend gaf ze me haar visitekaartje. ’s Avonds vertelde ik het voorval aan mijn man, het was zo’n bijzondere ontmoeting. Na een tijdje heb ik de stoute schoenen aangetrokken en die mevrouw gebeld. Zij gaf me het telefoonnummer van Marcel Conradi, directeur van De Hoogstraat Orthopedietechniek. En zo maakte ik een afspraak voor een second opinion.
Gemoedelijk en “eigen”
Toen ik die eerste keer bij Protec binnenstapte keek ik mijn ogen uit. Ik werd bij de deur opgewacht door de instrumentmaker in een bijzonder modern pand. Er heerste een enorme rust, er was totaal geen haast, het was gemoedelijk en voelde al snel “eigen”. Het gesprek was uitgebreid, er werd gevraagd naar mijn voorgeschiedenis en naar de dingen waar ik nu tegenaan loop in het functioneren met mijn prothese. Maar dat niet alleen: er werden in een speciale ruimte allerlei videobeelden van mij gemaakt waarop te zien was hoe ik liep en stond, hoe de uitlijning was en hoe ik bewoog met mijn prothese. Dat was nooit eerder gedaan. Ik vond het allemaal heel vooruitstrevend.
Een liner dragen bleek toch mogelijk
Bij mijn vorige instrumentmakerij werd getwijfeld of het systeem met de liner geschikt zou zijn voor mij. Ik had een vacuumsysteem en verloor mijn prothese regelmatig. Daarom droeg ik ook een band om mijn middel, om er zo zeker van te zijn dat de prothese bleef “hangen” aan mijn lichaam. Door het team van Protec werd allereerst eens gekeken naar de mogelijkheid een liner om mijn stomp te doen, zodat de ophanging beter zou zijn en ik mijn prothese niet meer zou kunnen verliezen. Tot mijn verbazing werd er een kast opengetrokken met heel veel liners. Alles was op voorraad en hoefde niet eerst besteld te worden. De instrumentmaker rolde de liner zo om mijn stomp. Ik bleek dus zeker wel een liner te kunnen dragen. Des te meer reden om te denken, dat ik met dit systeem zou kunnen lopen. Ik merkte dat men er hier veel ervaring mee had.
De stap naar Protec wagen
Toen we naar huis reden zag ik dat niet alleen ik, maar ook mijn man enthousiast was en ook van mening was dat ik dit moest gaan proberen. Dat gaf me weer net een extra zetje.
Ik besloot over te stappen naar Protec. Ik vond dat overigens best lastig, want ik moest afscheid nemen van de instrumentmaker die jarenlang erg zijn best had gedaan en hem zeggen dat ik ergens anders mijn ‘heil’ zou zoeken.
Bijzondere ervaring
Tijdens de tweede afspraak bij Protec werd er vier uur uitgetrokken voor mij. Ik had geen idee wat er allemaal gedaan moest worden, maar liet het gewoon over me heen komen. Het aanmeten van deze koker gebeurde rechtstreeks op mijn lijf, er kwam geen gips of scanner bij kijken. Ik kwam er rond 10.30 en liep om 14.30 met mijn nieuwe prothesekoker.
Individuele looptraining
Ik draag nu een liner en probeer langzaam te wennen aan het nieuwe syteem, waarmee je net iets anders loopt. Je steunt niet meer op je skelet, maar je gebruikt je spieren meer. De koker komt niet helemaal meer tot in mijn lies en het voelt daardoor alsof ik mijn been ga verliezen. Toch is dat niet zo. Ik maak langzaamaan vorderingen en volgende week ga ik voor controle. Dan ga ik ook met Frank Dik, de loopcoach, aan de slag. Ik heb er vertrouwen in dat het goed gaat komen en weet nu dat het de moeite waard is soms even in de keuken van een ander bedrijf te kijken. Ik heb de dame uit de supermarkt gebeld en bedankt voor de tip. Hoe bijzonder kan alles toch lopen!
Tijdens Coronatijd liep ik op een avond in de supermarkt toen ik aangesproken werd door een dame die me vroeg of ik een prothese droeg. Natuurlijk krijg ik wel vaker vragen van mensen, want je ziet dat ik net iets anders loop dan anderen. Ik heb 45 jaar geleden een ongeluk gehad, waarbij ik zwaar gewond raakte. Met name mijn linkerbeen was zo ernstig verbrijzeld, dat na meerdere operaties werd besloten over te gaan tot een bovenbeenamputatie.
Advies om over te stappen
Dit keer verliep het gesprek verrassend anders! Deze dame vertelde me dat ze zelf ook een prothese droeg en dat ze lang nagedacht had of ze me moest aanspreken. Ze wilde me niet kwetsen maar vooral helpen. Ik was verbaasd; ze liep zo goed en ik had niet gezien dat ze een prothese droeg. Op mijn beurt vertelde ik haar dat mijn stomp heel erg kort is met veel weke delen en dat mijn instrumentmaker het idee had dat het niet anders of beter kon. Toch was dat volgens haar geen reden om niet verder te kijken. Dat had zij wel gedaan en ze was inmiddels al jaren enthousiaste klant bij De Hoogstraat Orthopedietechniek en Protec. Ze gunde het mij mijn blikveld te verbreden. Voor haar werkte het nieuwe systeem dat bij Protec werd gebruikt uitstekend. Afsluitend gaf ze me haar visitekaartje. ’s Avonds vertelde ik het voorval aan mijn man, het was zo’n bijzondere ontmoeting. Na een tijdje heb ik de stoute schoenen aangetrokken en die mevrouw gebeld. Zij gaf me het telefoonnummer van Marcel Conradi, directeur van De Hoogstraat Orthopedietechniek. En zo maakte ik een afspraak voor een second opinion.
Gemoedelijk en “eigen”
Toen ik die eerste keer bij Protec binnenstapte keek ik mijn ogen uit. Ik werd bij de deur opgewacht door de instrumentmaker in een bijzonder modern pand. Er heerste een enorme rust, er was totaal geen haast, het was gemoedelijk en voelde al snel “eigen”. Het gesprek was uitgebreid, er werd gevraagd naar mijn voorgeschiedenis en naar de dingen waar ik nu tegenaan loop in het functioneren met mijn prothese. Maar dat niet alleen: er werden in een speciale ruimte allerlei videobeelden van mij gemaakt waarop te zien was hoe ik liep en stond, hoe de uitlijning was en hoe ik bewoog met mijn prothese. Dat was nooit eerder gedaan. Ik vond het allemaal heel vooruitstrevend.
Een liner dragen bleek toch mogelijk
Bij mijn vorige instrumentmakerij werd getwijfeld of het systeem met de liner geschikt zou zijn voor mij. Ik had een vacuumsysteem en verloor mijn prothese regelmatig. Daarom droeg ik ook een band om mijn middel, om er zo zeker van te zijn dat de prothese bleef “hangen” aan mijn lichaam. Door het team van Protec werd allereerst eens gekeken naar de mogelijkheid een liner om mijn stomp te doen, zodat de ophanging beter zou zijn en ik mijn prothese niet meer zou kunnen verliezen. Tot mijn verbazing werd er een kast opengetrokken met heel veel liners. Alles was op voorraad en hoefde niet eerst besteld te worden. De instrumentmaker rolde de liner zo om mijn stomp. Ik bleek dus zeker wel een liner te kunnen dragen. Des te meer reden om te denken, dat ik met dit systeem zou kunnen lopen. Ik merkte dat men er hier veel ervaring mee had.
De stap naar Protec wagen
Toen we naar huis reden zag ik dat niet alleen ik, maar ook mijn man enthousiast was en ook van mening was dat ik dit moest gaan proberen. Dat gaf me weer net een extra zetje.
Ik besloot over te stappen naar Protec. Ik vond dat overigens best lastig, want ik moest afscheid nemen van de instrumentmaker die jarenlang erg zijn best had gedaan en hem zeggen dat ik ergens anders mijn ‘heil’ zou zoeken.
Bijzondere ervaring
Tijdens de tweede afspraak bij Protec werd er vier uur uitgetrokken voor mij. Ik had geen idee wat er allemaal gedaan moest worden, maar liet het gewoon over me heen komen. Het aanmeten van deze koker gebeurde rechtstreeks op mijn lijf, er kwam geen gips of scanner bij kijken. Ik kwam er rond 10.30 en liep om 14.30 met mijn nieuwe prothesekoker.
Individuele looptraining
Ik draag nu een liner en probeer langzaam te wennen aan het nieuwe syteem, waarmee je net iets anders loopt. Je steunt niet meer op je skelet, maar je gebruikt je spieren meer. De koker komt niet helemaal meer tot in mijn lies en het voelt daardoor alsof ik mijn been ga verliezen. Toch is dat niet zo. Ik maak langzaamaan vorderingen en volgende week ga ik voor controle. Dan ga ik ook met Frank Dik, de loopcoach, aan de slag. Ik heb er vertrouwen in dat het goed gaat komen en weet nu dat het de moeite waard is soms even in de keuken van een ander bedrijf te kijken. Ik heb de dame uit de supermarkt gebeld en bedankt voor de tip. Hoe bijzonder kan alles toch lopen!
Blij met deze stap!
Ik ben nu een aantal keer bij Protec geweest, bijzonder positieve momenten. Hoe de dienstverlening op de lange termijn gaat zijn dat weet ik natuurlijk niet. Je weet pas hoe dienstbaar een bedrijf is, als er iets niet goed gaat. En dat heb ik nog niet kunnen ervaren. Ik ben erg blij dat ik deze stap heb durven zetten. Meer ervaringen van klanten lezen? Klik hier.
