Het verhaal van Hilli

In 2012 was ik toe aan een nieuwe prothese en ik had gehoord over de C-leg. Dat gaf me heel veel hoop op beter en makkelijker functioneren in de toekomst .Gek genoeg moest ik, om in aanmerking te komen voor deze computergestuurde knie, als ballotage een uitgebreid revalidatietraject volgen in een revalidatiecentrum.  Ik had helemaal geen revalidatie nodig, maar wilde die knie, dus heb ik me geschikt in dat traject. Tijdens dat traject had ik de C-leg nog niet; dit was slechts het voortraject. Daarna volgde een korte proefperiode van 12 dagen met de C-leg, die niet echt representatief was . Tot overmaat van ramp wees de zorgverzekeraar na al die inspanningen de C-leg af . Dat maakte een hoop woede in mij los: eerst zo’n duur revalidatietraject financieren en dan een C-leg afwijzen om financiële redenen. Ik heb het er niet bij laten zitten en heb uiteindelijk toch een C-leg gekregen. 

Tot mijn grote verbazing kon ik er helemaal niet mee overweg. Het leek wel alsof de prothese niet goed uitgelijnd was en het onderbeen achter het bovenbeen stond. Na zoveel jaar ervaring met een prothese, voel je dat. Mijn instrumentmaker bleef echter volhouden dat dit gevoel niet klopte, dat dit bij de C-Leg hoorde. Dus modderde ik door. Je past je simpelweg aan, aan de omstandigheden. De C-leg bood me uiteindelijk niet wat ik ervan verwachtte. Dat dit te maken had met de uitlijning vermoedde ik al wel, maar er werd niet goed naar me geluisterd.

Uiteindelijk heb ik besloten om advies te vragen bij Protec. Ik vond het lastig dit te vertellen aan mijn instrumentmakers. Je hebt daar toch een intensieve band mee opgebouwd. Tot mijn verbijstering kon ik de dag nadat ik belde al terecht. Ik viel van mijn stoel van verbazing. Bij al mijn vorige instrumentmakerijen moest ik zeker een of twee weken wachten voordat er plek was. Daarna ben ik hier van de ene in de andere prettige verbazing gevallen. 

Wat ik misschien wel het meest indrukwekkend vond, was dat de instrumentmaker me vroeg wat ik wilde met de prothese, welk type mens ik was en hoe mijn dagbesteding eruit zag. Dat had nog nooit iemand aan me gevraagd! Het ging om mij en niet om de prothese. De prothese werd direct anders uitgelijnd en er werd een nieuwe koker gemaakt. Ook werd me aangeraden een liner te gaan dragen, omdat ik altijd last had van ontstoken haarzakjes en wondjes in mijn lies. Ook dit is een enorme verbetering gebleken.